Prolog

Fay:

Siedziała z moją najlepszą przyjaciółką u mnie w salonie, gdy w MTV puścili naszą piosenkę : Call Me Maybe.

Zaczęłyśmy wydzierać się na całe gardło. Po chwili dostałam odpowiedź od Eleny, że możemy do niej przyjechać. Zaczęłyśmy skakać z radości. W Mystic Falls jest największy casting muzyczny. Razem z Dianą musimy tam jechać, ale wtedy musimy chodzić tam do szkoły bo za 3 dni zaczyna się nowy rok szkolny. Obie będziemy mieszkać u mojej kuzynki. Jutro mamy samolot. Diana pobiegła do domu się pakować, a ja na górę. 

Była szczęśliwa, że w końcu mogę opuścić te ,,zadupie" i zostać wielką gwiazdą. Od dziecka razem z Diana marzyłyśmy o tym żeby zostać wielkiej sławy piosenkarkami i w wieku 17 lat w końcu nam się to uda!

Skakałam po pokoju, piszcząc i  krzycząc. Po chwili zaczęłam śpiewać jakąś piosenkę.

Dobrze, ze nasze matki się zgodziły na to. No ale zobaczymy czy nas przyjmą. Przez cały rok będą nas uczyć śpiewu i gry na 2 wybranych instrumentach. Było już późno więc poszłam się wykąpać i położyłam się do łóżka. Przed snem napisałam tylko jedno zdanie do swojego pamiętnika:

,,Ten rok będzie niezwykły". I zasnęłam

Klaus:

Jak co wieczór siedziałem u siebie w pokoju myśląc jak zdobyć krew Eleny. Wiem, że istnieje jeszcze jeden sobowtór, ale nie wiem gdzie jest. Sobowtór Elizabeth. Piękna czarno włosa dziewczyna, delikatna, którą kochałem, ale oczywiście Kol także musiał się w niej zakochać. Aż w końcu wybrała mnie i ....

Nie, nie mogę tego rozpamiętywać. Ja jestem hybrydą, najgorszym stożeniem na  świecie.

Siedziałem tak jeszcze chwilę myśląc jak zacząć pierwszą lekcję historii. Teraz będę mógł  obserwować Elenę 24h na dobę. Po chwili zasnąłem.

*************

Hej :** Nowy blog, nowa opowieść, inni bohaterowie. Myślę, ze się spodoba bo miałam tak jakby wizje xd :D. Jeżeli się podoba zapraszam do komentowania :**